Βοκλέν, Λουί Νικολά

(Louis Nicolas Vauquelin, Σεντ Αντρέ ντ’ Ιμπερτό 1763 – Παρίσι 1829). Γάλλος χημικός. Διετέλεσε αρχικά βοηθός και συνεργάτης του Φουρκρουά, τον οποίο διαδέχτηκε στη θέση του καθηγητή της χημείας στην Ιατρική Σχολή του Παρισιού. Αναγνωρίστηκε στη Γαλλία και στο εξωτερικό χάρη στις προσεκτικές και λεπτομερείς εργασίες του στον χημικό και μεταλλειολογικό τομέα. Με τις έρευνές του σε θέματα οργανικής χημείας, ανακάλυψε το καμφορικό και το κινικό οξύ και, σε συνεργασία με τον Ρομπικέ, την ασπαραγίνη. Στον Β. οφείλεται η ανακάλυψη του χρωμίου και του οξειδίου του βηρυλλίου (γλουκίνη), από το οποίο ο Βέλερ απομόνωσε το στοιχείο, το 1828. Συνέβαλε επίσης σημαντικά στην ποιοτική και ποσοτική χημική ανάλυση, τελειοποιώντας μεθόδους και συσκευές. Ο Β. ίδρυσε σχολή χημείας, από την οποία αποφοίτησαν οι εξαίρετοι μελετητές Κρεμβέλ, Τενάρ κ.ά.